Íslendingaháttur

Er mikið búin að vera spá undanfarið í sambandi við fólk sem ég bóka. Það eru nefnilega þónokkrir búnir að bjóða mér annað hvort að hafa samband við sig ef ég væri að fara til hina og þessa landa og þau skyldu aðstoða mig við skipulagningu eða boðið mér gistingu. Það er reyndar aðeins sjaldgæfara þetta með gistinguna. Það sem mér finnst skrýtnast af þessu öllu saman er að ég er einungis að vinna vinnuna mína og ég held mér mundi aldrei detta þetta í hug ef ég væri í þeirra sporum. Ég mundi skilja þetta ef ég væri bara einhver út í bæ og gera þetta af einskærrum áhuga en ekki að vinna vinnuna mína.

Þannig að mér er spurn er þetta einhverskonar Íslendingaháttur í mér eða er ég bara svona afskaplega óalmennileg?

Finnst líka skrýtið þegar fólk færir mér gjafir fyrir það eitt að vinna vinnuna mína - en segir mér svo sem að eitthvað hlýt ég að hafa gert rétt ;) en finnst samt mjög gaman og yfirleitt nóg þegar fólk skrifar mér tölvupóst tilbaka eftir fríið sitt og segir hvað það hafi verið gaman og gott.

Jæja svarið mér nú... er ég svona óalmennileg eða er þetta einhverskonar Íslendingaháttur?

að vera eða vera ekki...