Á vitlausum tíma

Það leit út fyrir að þetta yrði skrýtin dagur þegar ég vaknaði í morgun. Mér fannst ekkert eins og vanalega og það var að rugla mig í ríminu og ég var handviss um að ég væri eitthvað að ruglast. Þurfti því að lita nokkrum sinnum á klukkuna til að sannfæra sjálfa mig um að ég væri nú ekki að ruglast á tíma né hafði sofið yfir mig.
En málið er að þegar ég vaknaði þá fannst mér bjartara úti heldur en vanalega þannig að ég hélt ég hefði vaknað of seint. Nema þegar ég kem út þá er líka óvenju mikil umferð miða við alla hina dagana, það er meira segja fólk úti við og ég sé yfirleitt engan. Þegar ég kem í strætóskýlið þá er reyndar sama kona og venjulega þar þannig að ég sannfærðist um að ég væri kannski ekki það rugluð eftir allt saman. Í þokkabót þá var meiri umferð en vanalega.

Árni ég þarf þá kannski bara þessa sálfræðimeðfer eftir allt saman.

Linda ruglaða